Het is bijna zover, 2016 zit er bijna op en 2017 klopt al op de deur. Voor veel mensen een moment om stil te staan bij wat er gebeurd is in 2016. Een moment om te feesten, gewoon omdat het kan. Er is ook een groep mensen die dit een van de meest verschrikkelijke momenten van een jaar vindt, al die drukte, al dat kabaal, al die positiviteit. Het kan het moment zijn waarop iemand geconfronteerd wordt met eenzaamheid, een erg pijnlijk moment.
De jaarwisseling is ook het moment van de voornemens, volgend jaar dan ga ik…, en dan volgt er een opsomming van dingen die men wil verbeteren, die dus dit jaar niet goed gegaan zijn. Een enkeling gaat het ook daadwerkelijk doen, de meeste beginnen maar houden het niet lang vol. Kwestie van prioriteiten stellen denk ik dan.
Als ik er verder over nadenk vind ik het eigenlijk best wel een vreemde gewoonte. Ik begrijp wel waarom er in jaren gerekend wordt, maar het vieren van een nieuw jaar is best wel apart. Het nieuwe jaar wordt meestal gezien als moment om opnieuw te beginnen, vandaar ook de “goede” voornemens, maar waarom alleen dan? We hebben ook om de zoveel dagen een nieuwe maand, om de zoveel uur een nieuwe dag. Dat vieren we toch ook niet? Tenminste, niet iedereen. Ik kan me zo voorstellen dat mensen die in “geleende” tijd leven elk moment vieren (wel niet met zoveel bombarie, vuurwerk etc., maar toch).
Nou ben ik voorzien van een vrij levendige fantasie, en die laat ik nu even zijn gang gaan. Wie heeft er ooit bedacht dat we dit moment zo uitgebreid gaan vieren. Zou het de overheid zijn geweest die dit stimuleert? Het doet mij wel een beetje denken aan de romeinen van vroeger. Zij bedachten de spelen om het volk rustig te houden “geef het volk brood en spelen”. Een afleidingsmanoeuvre om ervoor te zorgen dat iedereen vermaakt werd zodat ondertussen de leiders hun gang konden gaan, een opstand konden voorkomen. Wie heeft er vervolgens ingesteld dat we elk jaar weer nieuwe kansen hebben, vooral goede voornemens moesten maken. Je zou kunnen denken dat dit “gestuurd” is om het volk een schuldgevoel aan te meten. “Als dit jaar niet goed met je is gegaan is dat je eigen schuld geweest, dan heb je blijkbaar iets fout gedaan. Aan ons heeft het in ieder geval niet gelegen”. Ook dat kun je zien als afleidingmanoeuvre, het verleggen van schuldproblematiek.
Als je het zo bekijkt is het vieren van de jaarwisseling een groot complot. En we doen daar natuurlijk allemaal zelf ook aan mee. “Het jaar is niet goed geweest voor mij, hoop dat het volgende jaar daar verandering in brengt.” Dus leggen wij de schuld maar bij het jaar neer. Iedereen tevreden en niemand heeft de schuld. Als het een goed jaar is geweest dan leggen we de oorzaak wel bij onszelf “ik heb het goed gedaan dit jaar”, maar dan is er ook geen schuldvraag dus accepteren we het makkelijker dat wij alles zelf veroorzaken. Het vieren van de jaarwisseling is dan blijkbaar het feest van de schuldverlegging, het onschuldig maken van onszelf, zodat wij met een schoon geweten weer verder kunnen gaan. Een complot door ons allemaal samen gesmeed.
Ik zet de rem maar even op mijn fantasie en zet mijn beide voeten maar weer in het hier en nu. Ik weet wat ik afgelopen jaar niet goed heb gedaan, maar dat besef heb ik elke keer als ik wakker word. Ik probeer daar elke dag aan te werken, dus sta daar niet alleen met de jaarwisseling bij stil. Voor mij is het dus ook geen speciale belevenis, maar gewoon een dagwisseling zoals anders.
Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling, vol met plezier en gezelligheid. En de reden waarom je het viert doet niet te zake, een feest is een feest. Gewoon omdat het kan.