Een paar jaar terug, ik zat toen op de Hezenberg in Hattem, zat ik vanuit mijn kamer lichtelijk depressief naar buiten te kijken. Het was winter en de bomen waren kaal, de natuur was duidelijk in de rust stand. Ik werd er niet vrolijker van, ik zat eigenlijk naar een erg deprimerende natuur te kijken op dat moment. Voor mij niet echt hoopgevend en motiverend.
Ik zat daar wat over door te mijmeren, hoe kon ik dit nu in iets positiefs omzetten. In het volgende gesprek met mijn begeleider bespraken we dit. Ik kwam toen eigenlijk tot de conclusie dat ook in de winter de, in mijn ogen, troosteloze natuur een absolute meerwaarde had. Het bood, ook al was het allemaal wat kaal, toch veel bescherming aan dieren. Zij konden schuilen in de takken, zij konden rust zoeken en bescherming. En daar was mijn positieve inslag.
Ik besefte dat ik, ook al voelde ik op dat moment mij absoluut waardeloos en zonder meerwaarde, toch voor anderen rust en bescherming kon bieden. Dat ik, net als de natuur, ook tijd nodig had om te reflecteren en energie op te bouwen om straks weer tot ontwikkeling en bloei te kunnen komen. Dit was voor mij een van mijn herstelmomenten. Ik kon wat voor anderen betekenen, ik had ze blijkbaar wel wat te bieden. Al was voor mij op dat moment nog niet echt duidelijk wat. Maar het gaf mij wel hoop, en vanaf dat moment ben ik weer in ontwikkeling en ben ik aan het groeien. Tussendoor heb ik, soms bewust en soms gedwongen, momenten van reflectie (tegen de muur aanlopen) en rust (even bijkomen van de botsing met de muur).
De natuur heeft mij doen inzien dat dit nodig is, dat dit de manier is waarop het leven loopt. Het heeft er mede voor gezorgd dat ik sta waar ik nu sta en ben wie ik ben. Dus met dank aan de natuur en aan mijn begeleider toen.
Elk jaar weer
Probeert de natuur het weer
Zij geeft niet op
Al zetten wij de wereld op de kop
Zij laat elk jaar weer zien
Zodat heel misschien
Wij het eens begrijpen gaan
En er zelf mee bezig gaan
Alle jaargetijden geven aan
Hoe wij met onszelf om moeten gaan
De natuur herhaalt dit keer op keer
Maar wij vergeten dit toch vaak elke keer weer
Lente en Zomer staan voor ontwikkeling en bloei
Dat staat voor onze persoonlijke groei
Herfst en Winter staan voor reflectie en rust
Dat is voor ons een absolute must
Als wij niet regelmatig stil gaan staan
Op de route die wij gaan
Tijd nemen en om ons heen te kijken
Zullen wij ons doel niet snel bereiken
Wij willen groeien en presteren
Wanneer gaan wij het toch eens leren
Wanneer gaan wij er naar streven
Om gewoon eens weer te gaan leven
Koos