Ik denk dat de meeste mensen er al eens van gehoord hebben, de Levenseindekliniek. Omdat ik af en toe te maken heb met mensen die hierover aan het nadenken zijn ben ik mij hier eens ingaan verdiepen.
Na het bekijken van de site en het lezen van de procedures die er zijn en de manier waarop de organisatie te werk gaat, kan ik hier alleen maar positief over zijn. Natuurlijk zou ik het liefst willen dat er niemand door psychisch lijden een eind aan zijn of haar leven zou hoeven te maken/willen maken. Maar uit eigen ervaring weet ik dat dit niet zo werkt. Er zijn mensen die ik gewoon een waardige manier gun om hun wens in te willigen. De Levenseindekliniek is een mogelijkheid om dat waar te maken.
Op de site van de levenseindekliniek kwam ik een artikel tegen dat ik erg interessant vond:
http://www.levenseindekliniek.nl/blog/2017/03/27/levenseindekliniek-eenvoudige-euthanasie-vaker-door-eigen-arts-patient/
Deze gaat over het feit dat artsen vaak “simpele” aanvragen doorsturen naar de kliniek. Dit kost de kliniek veel tijd en energie, terwijl deze aanvragen door de arts zelf afgehandeld kunnen worden.
Onderdeel van dit artikel is een factsheet waarin weergegeven wordt hoe het verloop is. Ook de cijfers met betrekking tot de groep mensen die psychisch lijden is hierin verwerkt. Van de totale hoeveelheid aanvragen (1796) heeft 27% te maken met psychisch lijden. Dit zijn 485 personen. Er zijn vorig jaar 498 aanvragen gehonoreerd, waarvan 9% (46 personen) het mensen betrof die op grond van psychisch lijden de aanvraag hadden gedaan. Deze mensen hebben het geluk gehad dat ze op een waardige manier afscheid hebben mogen nemen van het leven.
Als ik dit afzet tegen de cijfers die bekend zijn over suïcide dan is dit een klein percentage. Volgens de cijfers zijn er 5 suïcides per dag, dus 1825 per jaar. Daar komen dan nog de 9200 mislukte pogingen bij. En dan moeten we niet vergeten dat er ook nog veel gevallen onder een andere noemer weggezet worden (iemand die zijn auto tegen de boom zet valt onder verkeersongevallen). Eigenlijk kunnen we dan aannemen dat het er veel meer zijn dan de ruim 11000 bekende gevallen.
Als ik naar de cijfers kijk (11.000 waarvan 1825 gelukt) en ik zie dat er van de 1825 maar 46 personen op een waardige manier uit het leven gestapt zijn, dan word ik daar verdrietig van. Dit wil zeggen dat er 1779 (bekende) gevallen zijn waarin mensen het zelf en alleen hebben moeten doen. Nou ben ik mij bewust van het feit dat van die 1779 suïcides niet iedereen, lang niet iedereen, op zo’n bewuste manier bezig is. In de meeste gevallen overvalt het de mensen, het gebeurt op dat moment gewoon. Het is meestal geen keuze. Maar toch…